Honden zijn sociale dieren die met hun lichaamstaal veel communiceren. Soms laten ze echter gedrag zien dat tegenstrijdig of verwarrend is. Dit noemen we ambivalent gedrag.
Een ambivalente hond geeft met zijn lichaamstaal twee verschillende dingen aan, die niet goed bij elkaar passen.
Bijvoorbeeld: een hoge staart (zelfverzekerdheid) en een lage lichaamshouding (onzekerheid), of oren naar achteren en grommen. Deze gedragingen wisselen elkaar dan in een snel tempo af of zijn gelijktijdig te zien.
Waarom vertoont een hond ambivalent gedrag?
Ambivalent gedrag ontstaat meestal als een hond niet weet hoe hij moet reageren op een bepaalde situatie of prikkel. Hij voelt zich bijvoorbeeld zowel aangetrokken als afgestoten door iets of iemand, of hij wil iets doen maar durft het niet. Hij kan dan niet kiezen tussen twee mogelijke gedragingen, zoals vluchten of vechten, spelen of negeren, onderdanig zijn of dominant. Ambivalent gedrag kan ook een teken zijn van stress, angst of onzekerheid bij de hond.
Hoe herken je ambivalent gedrag bij je hond?
Ambivalent gedrag kun je herkennen aan de volgende kenmerken:
- De hond laat twee tegenstrijdige signalen zien met zijn lichaamstaal (bijvoorbeeld oren naar achteren en grommen).
- De hond wisselt snel van de ene naar de andere houding (bijvoorbeeld hoog naar laag).
- De hond vertoont omgericht gedrag (hij reageert op iets of iemand anders dan de oorzaak van het conflict).
- De hond vertoont overspronggedrag (hij doet iets dat niets te maken heeft met de situatie) zoals heel intens ineens snuffelen of zich uitrekken.
- De hond vertoont intentiebeweging (hij maakt een beweging alsof hij iets wil doen maar stopt halverwege) bijvoorbeeld pootje heffen in stilstand (intentie om weg te lopen maar dus toch blijven staan).
Hoe ga je om met ambivalent gedrag bij je hond?
Als je merkt dat je hond ambivalent gedrag vertoont, is het belangrijk om hem te helpen om uit het conflict te komen. Je kunt dit doen door:
- De situatie te veranderen (bijvoorbeeld door afstand te nemen van de prikkel of afleiding te bieden).
- De prikkel minder bedreigend te maken (bijvoorbeeld door rustig en vriendelijk te praten of positieve associaties te creëren).
- Je hond gerust te stellen en steun te bieden.
- Je eigen lichaamstaal duidelijk en consistent te maken (bijvoorbeeld door geen gemengde signalen te geven of plotseling van toon te veranderen).
Ambivalent gedrag bij honden is dus geen rare afwijking maar een normale reactie op een moeilijke situatie.
Door je bewust te zijn van de signalen die je hond geeft en hem op een passende manier te begeleiden kun je veel problemen voorkomen en het welzijn van je hond verbeteren.
